Datum : Zaterdag 1 november 2022

Plaats : Sportpark FA Herford te Letchworth

Auteur : Ren� Scheers, ploegleider Nederland

Na de verloren oefeninterland in en tegen Duitsland werd met een dubbele interland tegen Engeland de draad weer opgepakt. De engelsen hadden ons al eerder uitgenodigd doch om verschillende redenen moesten deze wedstrijden afgezegd worden. In het weekend 1 en 2 november 2022 werden dan eindelijk de interlands gespeeld.
In de weken voorafgaande aan deze interlands werden 2 centrale trainingen en 2 oefenwedstrijden afgewerkt. In de eerste oefenwedstrijd tegen 3e klasser SV Houten bleek dat de verschillende posities nog niet aan elkaar gewend waren. We hadden dan ook te maken met de inpassing van verschillende jonge spelers. We spreken dan over spelers van 15 en 16 jaar oud. Veel spelers speelden op verschillende posities dan waar zij bij hun horende club aan waren gewend. Deze oefenwedstrijd ging verloren met 5 -1.
De tweede oefenwedstrijd werd gespeeld tegen FC De Bilt eveneens een 3e klasser. Het in de eerste speelhelft vertoonde spel gaf aan dat er redelijk wat potentie in dit team zit, als iedereen maar doet wat van hem gevraagd wordt. Op sommige momenten heel goed samenspel waarbij mooie combinaties op de mat werden gelegd. Door 2 doelpunten van Ado Peljto was de ruststand 0 - 2. In de tweede helft werd het elftal op 7 verschillende posities gewijzigd en waren de combinaties minder als in de eerste helft. De eindstand werd uiteindelijk 2 - 2. De bondscoach wist in ieder geval wat zijn spelers konden.

Op vrijdag 31 oktober 2003 werd afgereisd naar Engeland. Dit keer was gekozen voor een boottocht. Vanuit Hoek van Holland werd afgevaren naar Harwich. Op de dag van vertrek werd echter duidelijk dat wij niet zouden spelen in de omgeving van Colchester doch in de buurt van Londen. Voor de spelers niet zo'n probleem doch wel voor de supporters, want zij werden geconfronteerd met een behoorlijk reis. De engelse organisatie werd echter bereid gevonden om de drie supporters van de boot af te halen en deze na de wedstrijd weer terug te brengen.
Op zaterdag 1 november 2022 zou om 14.00 uur afgetrapt worden op het redelijk bespeelbaar complex van Hereford in Letchworth. Het nederlandse team was al vroeg op het complex aangekomen en was net klaar met de maaltijd toen verzorgster Leny Scheers en keeper Alex Demkes onverwacht bezoek kregen van respectievelijk ondergetekende en dochter en vriendin. Juist de drie supporters.

Na een lange voorbespreking gingen beide teams het veld op voor een warming-up. Tijdens de voorbespreking bleek dat Ad zijn 25e interland zou spelen en dat Alex daardoor op de bank zou beginnen. Vervelend voor de vriendin van Alex die daardoor haar vriend niet zou zien spelen.
De engelsen maakten er een echte training van. Net voor 14.00 uur kwamen er drie wat oudere mannen het veld opgewandeld en liepen wat rond, bekeken de doelnetten en liepen op hun dooie gemak het veld weer af. Het bleek de scheidsrechter met zijn assistenten te zijn. De scheidsrechter en zijn assistenten verkeerden in de veronderstelling dat de wedstrijd pas om 14.30 uur zou beginnen. Beide ploegen maakten noodgedwongen van de gelegenheid gebruik om tegen een extra balletje te trappen om de spieren warm te houden.
Voor de aanvang van de wedstrijd werden de jubilarissen Erik Coenders en Ad van Dongen in het zonnetje gezet voor hun 25e interland. Ad speelde deze wedstrijd zijn 25e interland en Erik had dat al gedaan tegen Duitsland in mei.

Uiteindelijk werd dan om 14.40 uur met de wedstrijd aangevangen. Vanaf het eerste fluitsignaal van de overigens matige scheidsrechter, vlogen de Engelsen uit de startblokken. Met agressief aanvalsspel werd het spel van Nederland ontregeld. Zoals altijd kwam Nederland zeer nerveus uit de startblokken. Het eerste kwartier was volledig voor Engeland. Reeds in de 8e minuut moest Ad redding brengen op een vrije trap en moest Erik Coenders alle moeite doen om een inzet van de engelsen onschadelijk te maken. Nog geen minuut later speelde David een vrije trap breed over het veld. Deze vrije trap belandde direct bij een engelse aanvaller die daarna ongehinderd op Ad kon aflopen. Ook deze inzet kon Ad op vakkundige wijze onschadelijk maken. Net op het moment dat Nederland zelf aan voetballen dacht toe te komen, een inzet van Jacques werd door de engelse keeper eenvoudig gepakt, viel de 1 - 0 voor de engelsen. Onvoldoende ingrijpen door onze verdedigers stelde de engelse spits in staat het eerste doelpunt te maken. App�l voor een handsbal werd weggewoven door de scheidsrechter. Na het doelpunt werd Nederland op inzet en agressiviteit door de engelsen afgetroeft. In dit soort wedstrijden zullen letterlijk de mouwen moeten worden opgestroopt. Te weinig spelers deden dat. Afvallende ballen waren allemaal voor de engelsen en onze voorwaartsen waren niet in staat om de bal vast te houden waardoor ons middenveld niet kon aansluiten. In die periode vielen bij Nederland enkele blessures. Als eerste raakte de duim van Tjand� in het ongerede (eenmaal thuis bleek de duim te zijn gebroken) en even later raakte Mike ook aan zijn hand (bleek gekneusd) geblesseerd. De 2 - 0 liet niet lang op zich wachten. In de 34e minuut werd onze debutant Mike in het eigen strafschopgebied vakkundig opzij gezet waarna het voor een engelse verdediger !! een koud kunstje was om te scoren. Dit was ook direct de ruststand.

In de 2e helft ging Nederland verder daar waar het de eerste helft ge�indigd was. Niet agressief (niet op de juiste wijze althans) en te lief voor de tegenstander. Reeds in de 50e minuut leverde een duwfout van David in ons strafschopgebied een strafschop voor de engelsen op. Protesten hielpen terecht niet want de duwfout was, gezien vanaf de tribune, overduidelijk. De goed keepende Ad stopte deze strafschop en kon de bal tot hoekschop verwerken. Uit de daarop volgende corner werd het alsnog 3 --0 toen dezelfde verdediger die reeds de 2 - 0 had gemaakt volledig ongehinderd kon inkoppen.
Nederland kon gedurende de 2e helft nog een klein beetje terugkomen omdat de engelsen de teugels wat lieten vieren. In de 64e minuut nam Leon een vrije trap zo hard dat de engelse keeper de bal niet onder controle kon krijgen. De afspringende bal werd in twee instanties door Jacques tot 3 - 1 gepromoveerd. Jacques scoorde daarmee zijn eerste interland goal. Dat het in de blessuretijd nog 4 - 1 werd was louter en alleen van belang voor de statistieken.

Ik vind dat Nederland een wedstrijd best mag verliezen maar dan wel met de wetenschap dat er geknokt is en niet op de wijze zoals deze middag tot stand kwam. Ik vond de inzet en beleving van een groot aantal spelers niet goed. Verdedigen moet door iedereen en begint reeds met de aanvallers en dat was nou net de zwakste linie van deze middag. Nederland was meer bezig met de scheidsrechter en de tegenstander dan met het eigen spel. Dat zal anders moeten. Nederland zal om tegen de Portugezen een goed resultaat neer te zetten uit een ander vaatje moeten tappen. Iedereen zal er van doordrongen moeten zijn dat we maar 2 wedstrijden hebben om kwalificatie voor de Deaflympics af te dwingen.

Gelukkig heb ik gehoord dat de tweede wedstrijd tegen de engelsen van een veel beter niveau was dan de wedstrijd welke ik heb gezien.
Een lichtpunt in de zaterdagse wedstrijd vond ik het optreden van Rolf van der Raadt. Met zijn 15 jaren de kleinste speler op het veld maar met een geweldige inzet. Man van de wedstrijd: Ad van Dongen met enkele geweldige reddingen en hij stopte een strafschop.

Nederland speelde in de volgende opstelling: Ad van Dongen, Marc Stouten, Leon Vonk, David Olthof, Erik Coenders, Tjand� Syaranamual (46e Rolf van der Raadt), Jaap van der Snee, Herco Klein Brinke, Mike van der Staal, Ado Peljto en Jacques Castelijn (67e Maurice van der Kley).
Niet gebruikte wisselspelers: Alex Demkes, Marijn Schoenmaker en Alistair van Kreel.