Datum : Zaterdag 10 mei 2003

Plaats : Sportpark Niederheid te D�sseldorf

Auteur : Ren� Scheers, ploegleider Nederland

Na de uitschakeling van Nederland voor het Europese Kampioenschap 2003 in Spanje werd met een oefeninterland tegen de oosterburen de draad weer voorzichtig opgepakt. De kater van het niet kwalificeren moest met een goed resultaat tegen de Duitsers weggespoeld worden.
De voorbereiding op deze wedstrijd was, met twee trainingen en ��n oefenwedstrijd, te kort maar was, door verschillende factoren waarop weinig invloed op uitgeoefend kon worden, onvermijdelijk.

Beide trainingen, waarbij verschillende nieuwe spelers werden verwelkomd, werden als vanouds afgewerkt op het KNVB-sportcomplex in Zeist. De met 2 - 0 gewonnen oefenwedstrijd werd gespeeld tegen VVSB uit Noordwijkerhout.
Na de tweede training werd de 16 koppige selectie bekend gemaakt waarbij twee nieuwe spelers, Tjand� Syramanual en Jacques Castelijns werden uitgenodigd om de trip naar D�sseldorf mee te maken.

Op zaterdag 10 mei 2003 werd vanuit Bunnik, met twee door NebasNsg ter beschikking gestelde personenbusjes en deels eigen vervoer, vertrokken naar Eindhoven om aldaar de rest van de selectie op te halen en van daaruit gezamenlijk af te reizen naar D�sseldorf. Tijdens het vertrek bleek dat twee spelers om uiteenlopende redenen niet meekonden zodat er uiteindelijk met 14 spelers werd afgereisd.
Met de Duitse organisatie werd afgesproken dat zij ons zouden ophalen bij een rastst�tte langs de autobahn. De Duitse gr�ndlichkeit bleek maar weer eens toen onze escorte stipt op tijd arriveerde.
Via een korte route arriveerden wij omstreeks 13.45 uur in het sportpark Niederheid alwaar om 15.00 uur zou worden afgetrapt tegen Duitsland.
De weersomstandigheden waren zomers en de grasmat lag als een biljartlaken op ons te wachten.
De wedstrijd tegen de Duitsers is traditioneel een lastige en zou ook deze middag geen gemakkelijke klus worden. In maart 1999 werd in Hoensbroek nog met 5 - 0 kansloos van de Duitsers verloren. Nederland was dus gewaarschuwd.
De Duitsers, de huidige nummer 2 van de wereld, zijn in voorbereiding voor het naderende Europese kampioenschap van volgende maand in Spanje. Het bleek dat zij een selectie van 20!!! spelers tot hun beschikking hadden en zij deze wedstrijd wilden gebruiken om tot een basisteam te komen.

Om even over 15.00 uur werd, met twee debutanten en een jubilaris in de gelederen afgetrapt. Erik Coenders speelde namelijk zijn 25e interland. De eerste minuten golfde het spel op en neer en waren er kansjes voor beide teams. Tevens bleek al snel dat de Duitsers nog niets van hun acteertalenten hadden verloren. Bij elk lichamelijk contact vielen de Duitsers om en gilden het dan ook uit om de scheidsrechter te be�nvloeden. Uit eerdere wedstrijden was dit ook al gebleken en waren de spelers vooraf dan ook al gewaarschuwd uit te kijken voor overtredingen in de buurt van ons eigen strafschopgebied. Zoals de bondscoach in de wedstrijdbespreking al had aangegeven, zijn in de eerste 20 minuten, belangrijk. De toon van de wedstrijd wordt dan vaak gezet. Scherpte is dan een must. In de 11e minuut bleek dat het met de scherpte nog niet goed zat. Net buiten de 16 werd een heel lichte overtreding gemaakt. De toegekende vrije trap werd langs de muur getrapt en werd niet goed verwerkt door onze keeper Alex Demkes. De bal stuitte van zijn borst af en rolde weer het veld in. Een geheel vrijstaande duitser kon de bal simpel langs Alex in het lege doel tikken.

Na deze vroege 1- 0 herpakte Nederland zich en ging voetballen en liet de Duitsers lekker achter de bal aanrennen. Hierbij bleek dat Nederland in het geheel niet behoefde onder te doen voor de Duitsers. Enkele grote kansen volgden. Ado Peljto had de pech dat ��n van zijn inzetten, in de 14e minuut, op de paal belandde en in de 25e minuut zijn inzet net over de lat ging.
Het spel van de Duitsers was gedurende de 1e helft toch wat verzorgder en je kon zien dat de Duitsers beter op elkaar zijn ingespeeld, zonder overigens te overtuigen.
Dat de Duitsers met het spel van Nederland steeds minder raad wisten bleek wel uit de vele overtredingen welke er op onze spelers werden gemaakt. De scheidsrechter floot niet altijd even correct maar kon een overtreding op Jacques Castelijns langs de zijlijn niet missen. De, in de 33e minuut, toegekende vrije trap werd door David Olthof tot verrassing van de Duitse keeper, die kennelijk een voorzet verwachtte, direct op doel geschoten. De keeper ving de bal wel uit de lucht maar liep door de snelheid van hemzelf en de bal in zijn eigen doel, waarna op advies van de assistent scheidsrechter een doelpunt werd toegekend. De rust werd bereikt met een verdiende 1 - 1 bereikt.
Tijdens de rust werd er nogmaals op gewezen uit te kijken voor het acteertalent van de meeste Duitsers en scherp te blijven op de gevaarlijke spitsen.

Met een ongewijzigd Nederlands team werd begonnen aan de 2e helft. De duitsers konden naar hartelust wisselen en brachten enkele van de 9!! frisse wisselspelers in het veld. Het Nederlandse team verweerde zich kranig doch kon niet voorkomen dat in de 62e minuut een 2 - 1 achterstand werd opgelopen. De manier waarop dat gebeurde was vervelend. Een in buitenspelpositie staande Duitser mocht de voorzet bij de 2e paal intikken. Zoals te verwachten viel hielpen de protesten niet.

In de 70e minuut werden twee verse krachten van Nederland ingebracht. Michael van Hattem en Bram Koopmans vervingen Maurice van der Kley en Jeroen van Wijk.
De Duitsers ondervonden kennelijk dat het niet zo gemakkelijk ging als 4 jaar geleden toen met speelsgemak met 5- 0 was gewonnen. De duels werden wat grimmiger en liep David Olthof tegen een onnodige maar terechte, gele kaart aan. Hierna vond er zelfs een spuugincident ala Frank Rijkaard en Rudy V�ller plaats. David kreeg van deze Duitse spits een sappig kado in de vorm van een fluim op zijn mouw
Nederland veranderde van speelwijze en ging achterin 1 op 1 spelen. Dat dit risicovol is blijkt wel uit het feit dat er geen rugdekking meer is. Er werd opportunischtischer gespeeld. Een speelstijl die energie kost en men zag dan ook dat langzaam de krachten uit het Nederlandse team vloeiden, terwijl Duitsers gewoon een compleet nieuw middenveld konden inbrengen. Dat deze speelstijl toch zijn vruchten leek af te werpen bleek toen Michael van Hattem binnen de beruchte lijnen onderuit werd gehaald. Daar waar iedereen een strafschop verwachtte floot de scheidsrechter zoals vaker deze middag in het nadeel van Nederland en gaf een vrije trap tegen. In een onoverzichtelijke situatie kreeg Michael ook nog eens een rode kaart voorgehouden. Het bleek dat de Duitse keeper na zijn overtreding, Michael op zijn edele delen had geraakt waarop Michael de Duitse keeper op zijn hoofd sloeg.

Kort daarop werd de mooiste goal van de middag gemaakt. Een strakke voorzet werd op werkelijk schitterende wijze binnengekopt door de duitse spits. Kennelijk wilde de assistent scheidsrechter zijn eerdere fout bij de 2 - 1 goedmaken en vlagde hij voor buitenspel. De goal werd derhalve geannuleerd.
Dat het in de 43e minuut alsnog 3 - 1 werd is louter van belang voor de statistieken.

Deze wedstrijd heeft geleerd dat dit Nederlandse team progressie boekt. Zelfs de Duitsers waren na de wedstrijd verbaasd over de kracht en weerbaarheid van Nederland. We moeten bedenken dat binnen het Nederlandse team een plaats was ingeruimd voor de 16 jarige B-juniorspeler Jacques Castelijns. Ook de andere debutant Tjand� Syramanual heeft verdienstelijk gespeeld.
Met nog meer talentrijke jeugdspelers achter de hand gaat dit Nederlands team de toekomst met vertrouwen tegemoet. Met de inzet van een ieder moet plaatsing voor een groot toernooi binnen handbereik liggen.

Nederland speelde in de volgende opstelling: Alex Demkes, Wim Beeuwkes, Leon Vonk, Marc Stouten, Erik Coenders, Jeroen van Wijk (70e Bram Koopmans), Tjand� Syramanual, David Olthof, Jacques Castelijns, Maurice van der Kleij (70e Michael van Hattem) en Ado Peljto.
Niet gebruikte wisselspeler: Ad van Dongen.