Wedstrijdverslag kwalificatie-interland DEAFLYMPICS

N E D E R L A N D - P O R T U G A L

Datum : Zaterdag 27 maart 2004

Terrein : RKVV Best Vooruit, Sportpark De Leemkuilen in Best

Auteur : Ren� Scheers, ploegleider Nederland

Wat heeft het veel bloed, zweet en tranen doch vooral veel overredingskracht gekost om aan de kwalificatiewedstrijden van de Deaflympics 2005 mee te mogen doen. Gelukkig mocht Nederland meedoen aan de kwalificatiewedstrijden en werd op het CISS-congres in Zweden de tegenstander voor Nederland geloot. Uit de hoge hoed kwam Portugal tevoorschijn. Portugal een tegenstander waar heel weinig over bekend was. Bekend was wel dat Portugal zich had teruggetrokken voor het Europees Kampioenschap 2003 in Engeland. Het is echter ook bekend dat Portugal de organisator is voor het Europees Kampioenschap 2007. Voor het begeleidende team was het dus koffiedik kijken met betrekking tot de huidige kracht van Portugal.

Een eerste voorzichtige krachtmeting vond in november 2003 plaats in Haarlem alwaar het Portugese futsal-team meedeed aan een vierlandentoernooi. Omdat de speeldata van zowel de uit- als thuiswedstrijd nog niet bekend waren, was het futsal vierlandentoernooi een uitgelezen mogelijkheid om het Portugese team te bekijken. Als snel bleek dat de Portugese ploeg het vooral moest hebben van intimidatie van de tegenstander en de scheidsrechter. Op alle beslissingen werd gereageerd. Een belangrijk punt van aandacht zou later blijken. Met Portugal werden na enig onderhandelen de speeldata vastgesteld. Nederland moest eerst thuis spelen en die wedstrijd werd vastgelegd voor zaterdag 27 maart 2004. De uitwedstrijd tegen Portugal werd vastgelegd voor zaterdag 17 april 2004.

Het begeleidingsteam had gekozen voor een gedegen voorbereiding. Wilde Nederland zich kwalificeren voor de Deaflympics moest er veel met elkaar gespeeld en getraind worden. Bijna wekelijks zou er een activiteit plaatsvinden. De voorbereiding op deze wedstrijden begon op 5 februari met een centrale training. Op 17 februari stond de eerste oefenwedstrijd op het programma. Van 3e klasse KNVB, SC Spaland in Schiedam werd met 5-3 gewonnen. Voorafgaand aan deze wedstrijd reikte sponsor RZW Asbestsanering uit Schiedam een compleet nieuwe outfit uit. De volgende oefenwedstrijd tegen 4e klasse KNVB, RKAV uit Aalsmeer werd kansloos met 5-1 verloren. De volgende oefenwedstrijd tegen 3e klasse KNVB, ELI uit Lieshout werd met 3-3 gelijk gespeeld en de laatste oefenwedstrijd tegen 3e klasse KNVB, Vriendenschaar uit Culemborg werd met 0-0 gelijk gespeeld. Bij iedere wedstrijd kon met constateren dat de vorm en het samenspel groeiende was. Er ontstond gaandeweg een hecht team waarin iedereen bereid was om met en voor elkaar te werken. De voorbereiding werd besloten met een centrale training op 24 maart. Tijdens deze training werd duidelijk dat er twee spelers moesten afvallen van de selectie omdat er maar 16 spelers deel uit konden maken van de selectie voor Portugal. Bram Koopmans en Alistair van Kreel waren helaas de afvallers. De dagen voor de wedstrijd had ik zoals altijd weer eens liggen dromen over de wedstrijd. In al mijn dromen kwam ik tot een overwinning voor Nederland alleen de uitslag was altijd anders. Meestal was het een uitslag van 2-1 met het Portugese doelpunt in de laatste minuut van de wedstrijd. Normaal gesproken heb ik altijd wel last van spanning voor een wedstrijd maar nu was het wel erger dan normaal. Mijn bloeddruk was een dag voor de wedstrijd 155/100. Vanuit Turkije had ik als souvenir een speldje met daaraan een oog gekregen. Het zou geluk moeten brengen zijn de gever. Het speldje heb ik als bijgeloof op mijn overhemd gespeld.

Op de wedstrijddag zelf werd verzameld op Lekkerland BV, de werkgever van de voorzitter Niek 't Gilde. Na een goede maaltijd en wedstrijdbespreking werd omstreeks 13.00 uur vertrokken naar het mooie terrein van Best Vooruit. De weeromstandigheden waren voortreffelijk dus alle ingredi�nten voor een goed resultaat waren aanwezig. Om 14.30 uur werd er met een debutant, Dave Vermeegen in de basis, afgetrapt. Nederland speelde met een rouwband i.v.m. het overlijden van Prinses Juliana. Zoals altijd speelde Nederland in de eerste 20 minuten van de wedstrijd onder zijn kunnen. De Portugezen waren kennelijk gekomen voor een gelijkspel want men deed geen enkele moeite om het Nederlandse doel op te zoeken. Nederland maakte de fout om met het lage tempo van de Portugezen mee te gaan. De eerste grote kans was er na 15 minuten spelen voor Ado Peljto. Op snelheid klopte hij zijn directe tegenstander en ging alleen op de Portugese keeper af. Daar waar het 1-0 had moeten worden, pareerde de keeper de bal. In de 23e minuut was het wel raak. Een verkeerde terugspeelbal op de Portugese keeper werd door de redelijk leidende scheidsrechter Van Beurden, bestraft met een indirecte vrije trap op een afstand van ongeveer 8 meter van het doel. Ado Peljto schoot deze bal verschrikkelijk hard via de onderkant van de lat het doel in. 1-0. Spelregeltechnisch had dit doelpunt afgekeurd moeten worden omdat de bal geen omwenteling had gemaakt na de indirecte vrije trap. Gelukkig voor Nederland werd de goal toegekend. Direct na het Nederlandse doelpunt kwamen bij de Portugezen alle trucjes uit de kast. Wat op het futsal vierlandentoernooi al duidelijk werd kwam nu uit. Provoceren en theater maken. Bij elke aanraking vielen ze kermend op de grond. De scheidsrechter trapte regelmatig in deze provocaties en Ado Peljto en Herco Klein Brinke werden getrakteerd op een gele kaart. Herco kreeg een gele kaart voor helemaal niets maar omdat de Portugese speler kermend van de pijn naar de grond ging dacht de scheidsrechter kennelijk dat er heel wat aan de hand was. De rust werd zonder verdere kleerscheuren met een 1-0 voorsprong gehaald. In de rust werden kennelijk bij Nederland harde noten gekraakt want Nederland kwam flitsend uit de startblokken. Nederland ging sneller spelen en hield er een hoger tempo op na. Binnen het kwartier stond Nederland op een voorsprong van 3-0. De 2-0 kwam in de 48e minuut op het scorebord na een goede loopactie van Ado Peljto die nu wel behendig de keeper omspeelde en in het lege doel kon schieten. De 3-0 was een toegekende strafschop. Na eerst tegen de keeper geschoten te hebben scoorde wederom Ado Peljto de rebound. Nederland bleef hierna de gevaarlijkste ploeg en bleef aanvallend spelen. Mike van der Staal verving de licht geblesseerde Tjand� Syaranamual. Een enkele uitval van de Portugezen werd bekwaam teniet gedaan door de hechte verdediging. De Portugezen bleven echter theater maken met als gevolg dat ook Jacques Castelijns en Marc Stouten nog een gele kaart kregen. Het laatste kwartier bracht nog Nederland nog een doelpunt op. Een goede aanval werd de 75e minuut door Maurice van der Kley keurig afgerond. 4-0. Direct na dit doelpunt werd hij moegestreden vervangen door Rolf van der Raadt, die kort na zijn invallen bijna nog de 5-0 op zijn schoenen had. Zijn schot ging echter naast. Even later, in de 81e minuut werd er wederom een strafschop toegekend aan Nederland. Ado die bij de 1e strafschop niet zeker was geweest liet nu de eer aan Leon Vonk. Helaas schoot Leon naast waardoor de wedstrijd eindigde in een 4-0 overwinning. Gelukkig waren mijn dromen niet helemaal bedrog en was de overwinning goed maar de uitslag had ik zelfs in mijn stoutste dromen niet gezien. Uiteraard gaat het geluksspeldje mee naar Portugal.

Op 17 april 2023 zal de terugwedstrijd in Porto worden gespeeld. Nederland moet niet denken dat het na deze 4-0 overwinning een gelopen koers is. Integendeel! Kijk maar naar de grootmachten in Europa zoals Real Madrid, Arsenal en AC Milan in de Champions Leage. Allen gingen er na een goede uitslag in de 1e wedstrijd onderuit. Nederland moet waken voor onderschatting en nog meer voor het provoceren en theater maken van Portugal. Als Nederland echter blijft spelen zoals zij de laatste tijd doet moet kwalificatie mijn inziens geen probleem zijn.

Nederland speelde in de volgende opstelling: Alex Demkes, Dave Vermeegen, David Olthof, Leon Vonk, Marc Stouten, Tjand� Syaranamual (55e Mike van der Staal), Jaap van der Snee, Herco Klein Brinke, Jacques Castelijns, Ado Peljto en Maurice van der Kley (80e Rolf van der Raadt) Niet gebruikte wisselspelers: Ad van Dongen, Benjamin Demkes en Erik Coenders.

Terug