Datum : Zondag 27 oktober 2002

Terrein : Kalochoriu stadion in Thessaloniki

Auteur : Ren� Scheers, ploegleider Nederland

De wedstrijd tegen Griekenland betekende voor Nederland de laatste wedstrijd in de reeks voor het Europees Kampioenschap in Engeland 2003. Een laatste kans ook voor Nederland om zich te kwalificeren voor dit EK. De opdracht vooraf was duidelijk. WINNEN van de Grieken en dan was Nederland zelf nog afhankelijk van het resultaat van de wedstrijd Roemeni� - Griekenland van 2 november 2002. De plaatsingskansen zouden bij winst zeer behoorlijk zijn omdat Roemeni� dan met tenminste 4 doelpunten verschil zou moeten winnen van de Grieken. Dat er van Griekenland niet zomaar gewonnen wordt bleek wel in de thuiswedstrijd. Het duel werd 1 minuut voor tijd beslist door een doelpunt van Dave van Maris. De Grieken bleken toen een stugge ploeg te hebben met razendsnelle vleugelspitsen. Ze zijn niet voor niets de huidige nummer 4 van de wereld.

Als voorbereiding op de cruciale wedstrijd tegen de Grieken werd geoefend tegen twee horende clubs te weten E.L.I. uit Lieshout en VVK uit Schiedam. Beide wedstrijden werden fors verloren. Dit was verklaarbaar uit het feit dat Nederland niet kon spelen in de gewenste opstelling omdat er na de wedstrijd tegen Roemeni� was gebleken dat zowel David Olthof en Bram Koopmans dermate zwaar geblesseerd waren dat zij niet konden spelen. Tevens was Dave van Maris vanwege een tweede gele kaart geschorst. Alle drie waren niet inzetbaar tegen Griekenland. Een flinke aderlating omdat, ook door het wegvallen van Jaap van der Snee, het halve middenveld gereconstrueerd moest worden en er nieuwe spelers ingepast moesten worden. In beide wedstrijden werden diverse spelers op een andere positie ingezet om te kijken wat de meest rendabele positie zou zijn.

De reis naar Griekenland was er ��n met hindernissen en ��n om nooit meer te vergeten. De reis naar Thessaloniki zou normaal gesproken, met een tussenstop in Boedapest, afgelegd worden met de nationale vliegmaatschappij van Hongarije, MALEV. Daar waar wij gewoonlijk op zaterdag onze wedstrijden afwerken waren wij nu, vanwege een vluchtschemawijziging, genoodzaakt om op een zondag te spelen. MALEV zou vanwege het ingaan van de wintertijd zondags niet meer op Amsterdam vliegen, vandaar werd gekozen om zaterdag heen en maandag terug te vliegen.
De weersvoorspellingen eerder in de week gaven aan dat we te maken zouden krijgen met behoorlijk wat wind. De wind zou minder worden dus reisde ik toch met een goed gevoel af naar Schiphol.

Op zaterdag 26 oktober 2002 om 08.00 uur verzamelde de complete selectie van het NDE alsmede de KNDSB afgevaardigde Henk van Hardeveld zich op Schiphol. Bij aankomst bleek dat het vliegverkeer, door de wind, dusdanig ontregeld was dat er verschillende vluchten behoorlijk vertraagd zouden zijn. Ook onze vlucht bleek direct al met een half uur vertraagd te zijn zodat onze overstaptijd in Boedapest erg krap zou worden. Omdat wij van tevoren al als groep waren ingecheckt scheelde dat veel tijd. Maar tijdens het innemen van de bagage sloeg het noodlot toe. Wij konden op het afgesproken tijdstip niet vertrekken. Het toestel dat ons naar Boedapest zou vervoeren was nog niet uit Boedapest vertrokken en zou met zeer grote vertraging arriveren in Amsterdam. Hierdoor zouden wij onze aansluiting in Boedapest missen. We konden eventueel wel de volgende dag vertrekken. Een optie die onbespreekbaar was omdat wij de volgende dag moesten voetballen. Na enig aandringen werd er toch naar een oplossing gezocht. Even leek het er op dat wij via Milaan naar Thessaloniki konden afreizen maar binnen 5 minuten viel ook deze kans weg. Er stond te veel wind en wij zouden ergens in Europa op een vliegveld stranden. Er restte niets anders om de gehele groep over te boeken naar een rechtstreekse vlucht van Transavia welke om 19.30 uur zou vertrekken. Om de lange wachttijd door te komen splitste de hele groep zich op en men ging bij diverse spelers thuis de dag doorbrengen om uiteindelijk dezelfde dag weer om 16.30 uur te verzamelen. De KLM had gezorgd dat er wat vouchers verstrekt werden om wat te eten of te drinken aan te schaffen. Hiervan werd dankbaar gebruik gemaakt.
Al heel snel bleek dat de wind het vliegverkeer totaal had ontregeld en bleek dat ook het geplande vertrektijdstip van 19.30 uur niet gehaald ging worden. Uiteindelijk werd er om 22.30 uur vertrokken uit Amsterdam. In Thessaloniki werd rond 01.50 uur plaatselijke tijd geland. Gelukkig duurde de reis naar het hotel niet lang zodat de spelers uiteindelijk om 03.00 uur in bed lagen. In het hotel werden wij opgewacht door het EDSO bestuurslid E. Rossel en een Griekse bondsbestuurder. Ons verzoek aan hen om de wedstrijd naar een later tijdstip te verschuiven om zodoende Nederland enigszins uitgerust aan de start te krijgen kon helaas, vanwege logistieke problemen, (er was geen licht in het stadion aanwezig), niet ingewilligd worden. Het aanvangstijdstip kon daarom niet verschoven worden. We moesten precies 12 uur later aantreden tegen Griekenland. Je mag wel zeggen dat de voorbereiding op deze belangrijke wedstrijd verre van ideaal verliep.

Op zondag 27 oktober 2002 werd de groep om 09.00 uur wakker gemaakt en gingen we om 10.00 uur voor en korte wandeling door Thessaloniki. Het was al direct duidelijk dat het en warme dag zou worden met temperaturen van 23 graden. Om 11.30 uur de brunch en om 13.00 uur het vertrek naar het stadion. Onderweg een escorte van de Griekse politie. Zij die dachten dat ik mijn collega's had gecharterd moet ik teleurstellen. De organisatie had dit geregeld.
Bij aankomst in het troosteloze stadion bleek het veld verre van optimaal te zijn. Bij controle bleek de strafschopstip op 10 meter te liggen en er waren enkele behoorlijke kuilen in het veld.
Onder leiding van een UEFA scheidsrechter, Dimitrios Papadopoulos, werd om 15.05 uur afgetrapt.

Zoals gewoonlijk speelde Nederland de eerste 10 minuten nerveus. Enkele inworpen belandden bij de tegenstander, werd er dom balverlies geleden en werden verkeerde passes gegeven. In de 5e en 6e minuut leverde dit direct al enkele goede doelkansen voor de Grieken op. Gelukkig stonden de Grieken ook niet op scherp en werden deze kansen niet benut. Nederland nam hierna de wedstrijd in handen. Met goed combinatiespel werd de tegenstander op de eigen helft vastgezet. Er werd door het gehele team goed op de bal verdedigd en werd de aanvalsopbouw van Griekenland vroeg gestoord. In de 13e minuut de eerste kans voor Nederland. Maurice van der Kleij kon op het middenveld de bal veroveren en ging op het Griekse doel af. In plaats van de bal naar de meegelopen Ado Peljto af te spelen, verspeelde hij de bal jammerlijk. Nederland bleef echter doorgaan met de Grieken onder druk te zetten. In de 20e minuut leidde dit tot de verdiende 0 - 1 van Gerard Hulsman. Rachid Almouallem schoot de bal vanaf de rechterzijde, net voor het strafschopgebied, voor de voeten van Gerard die met een halve omdraai fraai uithaalde en een fantastisch doelpunt scoorde.
De Grieken hadden hier duidelijk niet op gerekend en hun coach schreeuwde zijn manschappen werkelijk naar voren. Het gevaar van de Grieken kwam voornamelijk voort uit stilstaande situaties zoals bij hoekschoppen. Nederland had echter het initiatief en had de eerste helft, en dan met name na het doelpunt, Griekenland in zijn zak. De rust werd dan ook met en 0 - 1 voorsprong bereikt.

In de rust werden de punten op de i gezet en werd nogmaals gewezen op feit dat de Grieken bij het minste of geringste op de grond gingen liggen op zoek naar een vrije schop. In de eerste helft was al gebleken dat we de scheidsrechter niet echt mee hadden en dat we op onze hoede moesten blijven.
Vol goede moed werd er begonnen aan de 2e helft.
De 2e helft was nog maar net begonnen of het noodlot sloeg toe. Een onbeduidende buiteling in de 47e minuut van een Griek in het Nederlandse strafschopgebied werd door de scheidsrechter direct beloond met een strafschop. Zeer onterecht maar daar koop je niks voor. De toegekende strafschop werd koelbloedig benut en binnen 3 minuten in de 2e helft was de stand weer gelijk. Een zware tik voor Nederland. De Grieken roken hun kansen en trokken massaal ten aanval. Een minuut later, in de 49e minuut, stond de 2-1 al op het scorebord. Eric Coenders werd op snelheid geklopt en de bal belandde via de hand van Alex en via de knie van Marc Stouten zomaar in het Nederlandse doel.

Nederland had nu niets meer te verliezen en ging in de verdediging 1 op 1 spelen en Leon Vonk versterkte het middenveld om zo snel mogelijk het verloren gegane terrein weer goed te maken. Een speelwijze die risicovol is omdat achter de verdediging erg veel ruimte ontstaat en er te veel man voor de bal komt te staan. Griekenland kon zodoende loeren op een counter om nogmaals toe te slaan. Heel het team speelde met erg veel inzet hetgeen uiteraard veel kracht kostte. De scheidsrechter gooide echter roet in het eten door elk voordeel voor Nederland af te fluiten. Elke balverovering werd afgefloten en kreeg Nederland de vrije schoppen tegen.
Doordat Nederland vol risico ging spelen ontstond er ruimte voor Griekenland. Shurman Obispo werd moegestreden vervangen door de goed invallende Jeroen van Wijk.
In de 72e minuut leidde een communicatiestoornis tussen Rachid Almouallem en Wim Beeuwkes tot de 3 - 1. De moraal vloeide bij de Nederlandse ploeg helemaal weg en in de 75e minuut werd het uiteindelijk ook nog 4 - 1. Michael van Hattem mocht daarna nog debuteren en hij verving Rachid Al Mouallem.
Nederland kreeg nog wel wat kansjes maar de grootste, een vrije trap van Leon Vonk, werd vakkundig door de Griekse keeper tot corner verwerkt. De wedstrijd eindigde in een teleurstellende, en geflatteerde, 4 - 1 nederlaag.

Over het geheel genomen kan gesteld worden dat de Nederlandse ploeg zich, mede gelet op de bizarre voorgeschiedenis, kranig verweerd heeft. Nederland had het betere van het spel maar kon dit niet uitdrukken in meer doelpunten. Nederland kreeg alom de complimenten voor het vertoonde spel en inzet maar je hebt daar niets aan als je met lege handen staat. Helaas is de uitschakeling voor het EK daar en zullen we ons moeten richten op de kwalificatiereeks voor het WK in Australi� in januari 2005. De loting zal in maart 2003 in Zweden plaatsvinden. Hopelijk staan deze wedstrijden dan onder leiding van een neutrale arbiter. Dit voorstel werd tijdens het afscheidsdiner terloops besproken met het EDSO TC lid E. Rossel. Dit punt zal op een later tijdstip nader besproken en uitgewerkt worden.